Hallo allemaal,

Bedankt voor de commentaren!
Momementeel zitten we in champasak, een klein dorpje langs de mekong. En wel voor een verplichte (maar leuke) rustdag. Deze hier heeft blijkbaar ergens een beestje opgedaan en dus heeft mijn maag zich de laatstetijd meer dan 1 keer binnenste buiten gekeerd. Nu terug wat aan sterken.

Wat is er allemaal gebeurd:
De nachtbus vanuit Vientiane was zoals verwacht lang met weinig slaap, oude film en karaoke videos. Gelukkig waren we heel vroeg ter bestemming dus konden we snel aan onze eerste officiele etappe beginnen. Een echte kuitenbijter bleek want deze was 50 km bergop, jawel aan 1 stuk met wind tegen. Eerste kilometers gingen vlot maar eens de hitte erbij kwam reden we al snel een pak trager. Maar aan alles komt een einde. Deze bergop eindigde in een niemendal dorpje met 1 gasthuis naast een karaoke bar met 2 noodle stalletjes en een marktje. Maar toch zalig geslapen alhoewel ze hier enkel heel harde stromatrassen en nog hardere kussens hebben.
Onze volgende etappe was een hele plezante. Alles war de dag ervoor omhoog gegaan was moest nu weer naar beneden.We hadden besloten om de wegen binnendoor te fietsen. Nu ja weg: veel kiezel, rotsblok, putten en stof, gelukkig dus bergaf. Tegen het einde van de etappe zagen we eruit alsof we in paprikapoeder gerold waren. Gelukkig was onze volgende stop aan een waterval dus wij direct de rivier in.
Daar voor de rest van de dag rondgehangen en vooral veel met andere reizigers gebabbeld. En daar heb ik dus blijkbaar ook dat beestje gevangen. Wat het reizen gisteren behoorlijk vermoeilijkt heeft. Gelukkig hebben we toch met veel moeite transport kunnen regelen op vanalles en nog wat om hier in Champasak t belanden. Vanmorgen hebben we hier een tempelcomplex uit de Khmer periode bezocht. Voor de rest weer veel ervaringen uitgewisseld met andere reizigers. Overal worden we aangesproken vanwege onze fietsen en mensen beginnen vanzelf hun verhaal te doen. Blijkbaar zijn hier ook ontzettend veel fietsers onderweg.
Het meest inspirerend was de 81 jarige australier die het reizen niet kan laten ook al moet hij er een kilo pillen per dag voor nemen. Fantastisch dat hij dat nog kan en wil!

Morgen rijden we door naar de grens met Cambodja waar we eve een tussenstop maken op 1 van de vele eilandjes de daar te vinden zijn. We zijn dringend toe aan een grote kuis want de meeste van onze kleren zitten helemaal onder het stof.

Waarschijnlijk zullen we de volgende dagen niet veel online kunnen. We weten niet eens of we tot ver in cambodja nog internet gaan vinden.

Dat zal het zowat zijn want het is hier per minuut te betalen....

tot later