not so blue sky in the blue mountains

Intussen zijn we alweer een paar dagen verder, tijd vliegt...
We hebben een hele hoop leuke mensen ontmoet in het hostel en daar hebben we de laatste dagen al heel veel tijd mee gespendeerd. Donderdagavond ontmoetten we Richard, een leraar engels/freelance schrijver uit Sydney. Vrijdag, na veel te lang aan de ontbijt tafel te hebben gehangen (lijkt wel een trend, veel te veel te babbelen, veel te gezellig) besloten wij (wij 3, richard en Sven, de duitse thesis student) om samen een bushwalk te gaan doen. Wandelingen starten hier bovenaan de kliffen en vandaar kun je diep de vallei in. De meeste toeristen lopen slechts tot een bepaald uitkijkpunt, meestal bovenaan de klif, of gaan een niveau lager. Wij zijn volledig tot aan de voet van een waterval af gedaald, via een aantal ijzeren laddertjes enzo, waar er geen toeristen meer kwamen. Vervolgens een fikse wandeling door het regenwoud en natuurlijk sterven op de zware klim naar boven. Het weer was niet super, maar toch warm genoeg om goed te zweten. Als beloning trakteerden we onszelf daarna op een lekker stuk taart en besloten we met zijn allen ook te koken. Vooral Sven de student was erg blij daarmee, want voor zijn eigen alleen doet hij meestal de moeite niet. Helaas vertrokken beide heren zaterdagochtend al terug naar Sydney. Wij moesten ook naar Sydney af zakken voor de BBQ en besloten niet via de directe weg te gaan maar een slingerweg door de blue mountains te nemen, met mooie panorama zichten. Onderweg stopten we ook nog aan een oud treinstation waar nog een stoomtreintje reed (voor Bart) en aan botanische tuinen.
Tegen 18.00 vonden we dan het huis van Mark en Martine (weer leve de 1000 pg dikke stratenatlas van Sydney) waar we een super hartelijke ontvangst kregen en ingeleid werden in de wondere wereld van australiana, giftige spinnen, papegaai achtige vogels (diegene die bij ons klagen over een kraaiende haan, of kirrende duiven zijn nog nooit wakker gemaakt door een schreeuwconcert van papegaaien), aussie lifestyle BBQ, en australisch bier. Nog eens bedankt, Martine, Mark en Ruben en we kijken al uit naar jullie komst in augustus!
Helaas was de 'thuiskomst' iets minder, er was een grote massa nieuwe mensen toe gekomen en die namen het niet zo nauw met properheid in de keuken en met nachtlawaai. In de kamer naast ons zat een ouder koppel dat niet vond dat ze stil moesten zijn. Gans de nacht lawaai, gesmijt met deuren, gesmijt met bestek etc (en hete ging niet om een echtelijke ruzie). Gelukkig zijn ze al weer weg. Ik ben erg onbeleefd geweest tegen hen. Ik was nogal kwaad toen ik er veel te vroeg uit moest (Kai kon ook niet slapen) en toen ik de man in de gang tegenkwam kreeg hij van mij meteen te horen dat ze veel te luidruchtig waren.
Dit keer geen uitgebreid ontbijt want vandaag hebben we, samen met de hollandse meiden, de Jenolan Caves bezocht, een heel uitgebreid en mooi/spectaculair grottencomplex. Er zijn zoveel grotten dan er ieder half uur wel een tour naar een andere grot vertrekt. Wij kozen voor de 'Orient', (= schitterende schat), een grot waar we anderhalf uur lang het ene moois na het andere moois zagen, zoiets kun je niet op foto vast leggen. Na het bezoek besloten we geen tweede grot te bezoeken want we waren allemaal erg moe (een mens wordt nogal moe van in het donker rond te lopen). We zijn dus vroeg naar het hostel terug gekeerd om op het gemak wat te lezen, schrijven, thee drinken, kai een dutje laten doen...

Morgen laten we de blue mountains achter ons. We rijden nog even terug naar Sydney om Richard te bezoeken en daarna trekken we verder, op naar melbourne. We weten nog niet waar we naar toe gaan, we zien wel waar we geraken.