bijna weg

De laatste avond thuis...ik had gehoopt om nog een rustig avondje met een boek in de zetel te zitten maar natuurlijk moeten er nog 1001 dingetjes niet vergeten worden.
Daarnet zijn we toch voor alle zekerheid toch nog eens bij de fietsenmaker langs geweest en maar goed ook. Bart had even met mijn fiets gereden en had zo opgemerkt dat de versnellingen toch niet helemaal soepel doen wat ze moeten doen.
En inderdaad, die stonden helemaal verkeerd afgesteld. Blijkbaar had de winkel die mijn fiets heeft geleverd alles echt in orde moeten zetten wat ze niet gedaan hebben. Zo zijn mijn spaken ook niet goed genoeg opgespannen wat bij lang en heftig rijden wel eens tot een kapotte spaak kan leiden.
Op 't laatste moment heb ik ook nog 2 grote kartonnen dozen voor fietstransport kunnen afluizen. De fietsenmaker had namelijk net twee nieuwe fietsen binnen gekregen en de transportdoos zat er nog rond. Het is een soort hoes in karton die je over je fiets kan schuiven. De wielen en een stukje van het stuur blijft vrij zodat de bagagemannen de fiets nog gemakkelijk kunnen weg zetten (zetten en niet smijten hoop ik). Echt een meevallertje want nu moeten we zelf niet meer aan de slag met schaar, karton en plakband.

Intussen ben ik ook mijn adressenboekje kwijt, dat zal wel ergens in de verhuis van vorig jaar gebleven zijn. Dus iedereen die een kaartje wil: adres in de comments zetten!
Eén ding wat we deze keer alvast niet vergeten zijn: vreemd geld. We zijn tegenwoordig zo gewoon om overal met euros te kunnen betalen! Nu ja, veel nemen we niet mee: wat dollars als noodrandsoen en een beetje Thaise Bath om visas enzo te betalen. De rest kun je beter ginder uit de muur halen.

Nog 24 uur en we zitten op de vlieger...